نقد و بررسی و مشخصات فنی آئودی A7 اسپورت بک

به قلم ارشاکو به نقل از پردیس خودرو ،کمپانی آئودی با دیدن موفقیت دو مدل سی ال اس مرسدس بنز و پورشه پانامرا تصمیم به تولید مدل تازه ای در خط کاری خود به نام آ۷ اسپورت بک گرفت که به کنترل خوب فرمان در پیچ ها مشهور است. اساسا رقابت بین کمپانی های خودروسازی یکی از مهم ترین عواملی است که جلوی افزایش یا کاهش بی حساب و کتاب قیمت ها را می گیرد و هم باعث می شود کارخانه ها برای جلب توجه مشتری در بازار استانداردهای کیفی را رعایت کنند تا مشتری قبول کند ضمن خرید فلان محصول با پرداخت هزینه ی کمتری خودروی بهتری را مال خود می کند.

 

این اتفاقات در کشورهایی که صنعت خودرو تحت حمایت دولت یا ارگان های داخلی است نمی افتد و کارخانه های خودروسازی باید راه های دیگری برای کنترل قیمت و کیفیت محصولات خود پیدا کنند. اما آئودی آ ۷ اسپورت بک ماشینی است زیبا که برای مصارف شرکتی و تشریفاتی عملکرد خوبی دارد. در آئودی A7 اسپورت بکی دو دیفرانسیله با سواری خوبی که دارد اغلب احساس می کنیم گشتاور موتور به سمت چرخ های عقب مایل است، در عین حال این قدرت به طور هوشمند در مواقع نیاز به ترتیبی بین چرخ ها توزیع می شود که کنترل خودرو ساده تر و ارتباطش با خاک جاده بیشتر بشود.

 

فرمان خوب آئودی A7 اسپورت بک که از دلایل مشهور بودن آن است کمی در دستان راننده سفت طراحی شده است که بیشتر به کنترل وی باشد ولی این آن چیزی نیست که یک خودروی اسپورت باید داشته باشد. حتی اگر فرمان های محکم امنیت جاده و راننده را بهتر حفظ می کند دست کم ماشینی که نام اسپورت بر خود دارد باید فرمان نرمی داشته باشد و الا باید نام دیگری برای خود برگزیند و از این دسته محصولات بیرون برود چون در یک خودروی اسپورت همه چیز باید به ترتیبی باشد که با صرف کمترین میزان انرژی بیشترین بازده را داشته باشد. راننده های ماشین های مسابقه ای باید بتوانند با لمس نرمی فرمان خودرو را به هر سو که می خواهند بچرخانند.

 

اما اگر از چرخ های اس لاین ۲۵ سانتی استفاده نکنید و ترمزهای شدید نگیرید سواری آئودی A7 اسپورت بک اغلب رضایت بخش است. گرچه به قدر جگوار ایکس اف (XF) روی اسفالت های خراب نرم حرکت نمی کند ولی حرکت آن از اغلب مدل های اسپورتی آئودی بهتر است. فیس لیفت تازه توانسته چیزهایی را تغییر بدهد و از جمله با کاهش مصرف سوخت اقتصاد خودرو را بهبود بخشیده است و جدای از آن یک مدل اولترای دیفرانسیل جلو هم وارد بازار کرده است. یک نسخه موتور توربو شارژ تزریق مستقیم سه لیتری با ۱۶۲ کیلووات توان خروجی روی آن است که با گیربکس هفت دنده کار می کند. آئودی A7 اسپورت بک ظرف ۷٫۳ ثانیه از حالت سکون اولیه به سرعت بالای صد کیلومتر بر ساعت می رسد و بالاترین سرعت آن ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت است.

 

همین موتور یک نسخه توربوی دوقلو هم دارد. فضای داخلی اتاق های آئودی اغلب چشمگیر است و یکی از زیباترین دکورها را در بازار جهانی خودرو دارد. طراحی فضای داخلی این مدل هم از نوع A8 است و شکوه قابل ملاحظه ای دارد. داشبورد این محصول چندین خم و پیچ دارد که به استاندارد کیفیتی آ۸ نزدیک می شود ولی این این که طراحی چوبی آن را به عنوان یکی از آپشن های آئودی A7 اسپورت بک معرفی کرده اند نشان از ضرورت رعایت اقتصاد دارد گر چه خود کابین طراحی خیلی خوبی دارد. خط سقفی که برای اتصال به پنجره ی عقب برای آئودی A7 اسپورت بک درست کرده اند باعث شده است سرنشینان برای ورود به ماشین مجبور باشند سر خود را پایین بیاورند ولی وقتی وارد آن شدند فضای خوبی برای نشستن پنج نفر فراهم است. مخصوصا در قسمت جلو سرنشینان به راحتی می نشینند.

 

راننده های آئودی آ۷ اسپورت بک هیچ وقت از سفتی پدال ها شکایت نکرده اند. از امکانات دیگر آئودی A7 اسپورت بک می توان به کیسه ی هوا، مهار سُرش، دوربین های دید در شب، پارک خودکار، هشدار لاین خیابان و پری سنس اشاره کرد که خطر وقوع یک تصادف را کمی قبل تر اطلاع می دهد. آئودی A7 اسپورت بک به ازای هر صد کیلومتر مسافتی که طی می کند ۴٫۷ لیتر سوخت مصرف می کند و به ازای هر یک کیلومتر ۱۲۲ گرم دی اکسید کربن تولید می نماید. آ۷ اسپورت بک از نظر ظاهر به هیچ عنوان چیزی متفاوت از سایر مدل های آئودی نیست و اگر کسی به طراحی بدنه ی این مدل به طور کلی علاقه دارد نمی تواند این مدل را خودروی زیبایی ببیند. اغلب سایت ها و نشریه های خودرو در جهان از این مدل تمجید کرده اند چون آئودی همیشه به ماشین های خود طرح زیبایی می دهد. شاید این طور باشد ولی این نمره ای است که باید به طراحان عمده ی کلاس داد و نمره ای که به طراحی یک مدل خودرو می دهند لزوما همان نیست که به یک برند می دهند.

 

هر خودروی تازه ای با یک طراحی مخصوص به بازار می آید که باعث می شود از سایر مدل ها متفاوت باشد و طراحان مبالغ بسیار سنگینی بابت این طراحی ها می گیرند. کمپانی ها با گذاشتن میلیلون ها بیلبورد و انتشار پوسترهای بی شمار در دنیا از تولید یک طرح جدید خبر می دهند و بعد می بینیم ماشین جدید تقریبا همان است که تامم دل های قبلی این کلاس بوده اند. البته قرار نیست مدل جدید به خاطر این که جدید است چیزی شبیه فضاپیما باشد ولی چه تعداد از مصرف کنندگان بازار جهانی خودرو معتقدند طرح این مدل و مدل های شبیه به آن شایسته ی تبلیغات سنگینی است که هر بار کارخانه ی سازنده برای رونمایی محصول تازه به راه می اندازد؟