ورزشکاران استقامتی مزیت زیادی از پروتئین آب پنیر و لوسین میبرند

توجه بسیاری بر نقش مصرف پروتئین و آمینو اسید پس از ورزش در مکانیزم های مرتبط با بازیابی عضلات اسکلتی و سازگاری ورزشی پس از تمرین وجود دارد.مصرف پروتئین – کربوهیدرات نیز سوخت و ساز پروتئین عضله ی اسکلتی را پس از تمرینات استقامتی افزایش میدهد,که این امر به این خاطر که میزان وجود مواد غذایی در عضلات نیز جزء مهمی از سازگاری ورزش استقامتی است بسیار مورد توجه است.لوسین یک آمینو اسید ضروری در کبد ,بافت چربی و بافت عضله ای است.همچنین این نظر وجود دارد که لوسین تنها آمینو اسیدی است که میتواند رشد عضله را تحریک کرده و همچنین میتواند به جلوگیری از تحلیل رفتن عضله به واسطه ی افزایش سن کمک کند.اگر میخواهید سوخت و ساز پروتئین را حداکثر کنید,پس افزودن مقداری لوسین به ترکیبات پروتئینی ضروری است.در اینجا دو مطالعه وجود دارند که مزایای تاثیرات مصرف لوسین را در نظر گرفته اند :

• یک مطالعه ی منتشر شده در ‍‍ژورنال آمریکایی فیزیولو/ی دارای ۸ نمونه ی مذکر است که سه آزمایش تحقیقاتی مجزا را پشت سر گذارده اند.در طول همه ی این آزمایشات,که با یک هفته فاصله از هم مجزا شده اند, یک برنامه ی تمرینی استقامتی که عمدتا پایین تنه را درگیر میکرد و مدت انجام آن ۴۵ دقیقه بود انجام شد.در طول یکی از آزمایشات کربوهیدرات مصرف میشد.درآزمایش دوم,مقدار مشابه کربوهیدرات به علاوه ی پروتئین مصرف میشد.و در سومین آزمایش ترکیبی از کربوهیدرات,پروتئین و لوسین مصرف شد.در پایان مطالعه مقدار چشمگیری انسولین در آزمایش پدیدار شد که شامل لوسین بود.این برای همه ی ورزشکاران استقامتی مهم هسات چون افزایش انسولین به همراه مصرف آمینو اسید ها و کربوهیدرات ها باعث انتقال کربوهیدرات ها به داخل عضلات میشود و همچنین انسولین یک ماده ی ضد کاتابولیک است پس تجزیه شدن و تحلیل رفتن بافت عضله ای را کاهش میدهد.
• یک مطالعه ی دیگر به این نتیجه رسید که افزایش مقادیر لوسین میتواند نتایج آنابولیکی بدن شما را با خوراک پروتئینی کمتر افزایش دهد.محققان تاثیر چندین ترکیب مختلف از دز های متفاوت پروتئین آب پنیر و آمینو اسیدهای تکی را بر تغییرات در سوخت و ساز پروتئین عضله را هم در زمان استراحت و هم پس از برنامه ی تمرینی استقامتی مورد ارزیابی قرار دادند.۴۰ مرد با میانگین سن ۲۱ سال در شرایط استراحت و تمرین در نظر گرفته شدند.یک گروه دز ۲۵ گرمی از پروتئین آب پنیر(۳ گرم لوسین),گروه دوم ۶٫۲۵ گرم پروتئین آب پنیر(۰٫۷۵ گرم لوسین),گروه سوم ۶٫۲۵ گرم مکمل پروتئین آب پنیر به همراه لوسین که در کل ۵گرم لوسین در آن موجود بود و گروه چهارم ۶٫۲۵ گرم پروتئین آب پنیر به همراه BCAA ها و به طور کلی ۵ گرم لوسین مصرف کردند.نتایج نشان دادند که ۶٫۲۵ گرم از پروتئین آب پنیر به علاوه ی دز بالایی از لوسین(۵ گرم)آنابولیک تر از همان مقدار دز پروتئین اب پنیر به همراه لوسین کمتر(۳ گرم)بود.علاوه بر این,در این صورت تاثیر آن بر افزایش نرخ سوخت و ساز پروتئین هم اندازه با دز پروتئین بالا است(۲۵ گرم).این برای ورزشکارانی که میخواهند به حداکثر افزایش در سوخت و ساز پروتئین پس از ورزش دست یابند خبر بسیار خوبی است.

آخرین مطالعه از ژورنال پزشکی در ورزش و علم و تمرین به دست آمد.محققان میخواستند بفهمند که آیا مصرف ترکیب دز کم پروتئین – لوسین پس از تمرینات استقامتی میتواند نرخ سوخت و ساز عضله را افزایش دهد یا خیر.۱۲ دوچرخه سوار مرد آموزش دیده در زمینه ی استقامتی ۱۰۰ دقیقه تمرین دوچرخه سواری با شدت زیاد را پشت سر گذارده و پس از آن ترکیبی از پروتئین زیاد – لوسین زیاد(۷۰ گرم پروتئین و ۱۵ گرم لوسین),پروتئین کم – لوسین کم(۲۳ گرم پروتئین و ۵ گرم لوسین) یا ترکیب کنترل شده ای که بدون لوسین یا پروتئین بود مصرف کردند.همه ی ترکیبات شامل ۱۸۰ گرم کربوهیدرات و ۳۰ گرم چربی بودند و در ۴ نوبت برای یک مدت زمان بازیابی ۹۰ دقیقه ای پس از تمرین استقامتی فراهم شدند.۱۰۰ دقیقه دوچرخه سواری شامل گرم کردن,زمان های استراحت(%Wmax)2*8 دقیقه(۹۰%),۵*۲ دقیقه(۷۰%),۲*۲ دقیقه(۸۰%) و ۱*۳ دقیقه(۱۰۰%),به همراه ۲ دقیقه بازیابی(۵۰%) و ۸ دقیقه سرد کردن بدن(۴۰%) میباشد.در پایان مطالعه,محققان دریافتند که افزایش شدیدی در نرخ سوخت و ساز پروتئین عضله در گروه پروتیئن زیاد – لوسین زیاد(۵۱%)و افزایش متوسطی در نرخ سوخت و ساز پروتئین عضله در گروه پروتئین کم – لوسین کم(۳۳%)در مقایسه با گروه کنترل رخ داده است.مصرف ۲۳ گرم پروتئین با ۵ گرم لوسین اضافی پس از ورزش استقامتی تقریبا به حداکثر FSR میرسد,که یک تاثیر رفتاری نامعمول بر علامت دهی mTORC1S6K-rpS6 , انسولین یا آمینو اسید ها است.

منبع : body4life.ir