آموزش درست کردن سمنو سفره هفت سین

به گزارش مجله خبری ارشاکو : سمنو آی سمنو، مالِ پای هفت‌سین سمنو!شعاری است زیاد دم عید نوروز .حالا چرا سمنو درست میکنیم به کنار از اینکه ابتدای نامش س است این مطلب ار مجله اینترنتی ارشاکو را به همراه اموزش تهیه آن بخوانید.

عضو جدانشدنی سفره‌های هفت‌سین است. از آن سین‌هایی که در لحظات آخر باقیمانده تا سال نو به هر راهی شده خودمان را به فروشنده‌های آن می‌رسانیم تا خانه‌مان خالی از سمنوی شب عید نباشد. این خوراک از آن دسته دسرهای مقوی است که هرچند هم به خوردن آن علاقمند باشیم، شاید تنها سالی یک بار به سراغش برویم. تعجب نکنید چون اگر قرار باشد در فهرست غذاها گنجانده شود، جایش درست در بخش دسرهاست. در ادامه با اِرشاکو همراه باشید تا طرز تهیه سمنو و دلیل حضور آن در سفره هفت سین را بدانید.

چون پخت سمنو سخت است و معمولاً در مکان‌های محدودی به صورت تازه به فروش می‌رسد، بنابراین افراد در طول سال کمتر از آن استفاده می‌کنند. با این حال پخت سمنو تنها مختص به شب عید نیست و مردم به بهانه‌های مختلف و یا حتی برای نذر، در طول سال نیز دیگ پخت سمنو را به پا می‌کنند.

سمنو در تمام دنیا به عنوان یکی از اعضای فهرست غذاهای ایرانی شناخته می‌شود اما در بسیاری از کشورهای دیگر به ویژه افغانستان و تاجیکستان نیز طبخ می‌شود و در پارسی تاجیکی به سمنک مشهور است.

چرا در هفت سین سمنو می‌گذاریم؟

هر کدام از اجزای تشکیل‌دهنده‌ی هفت‌سین از گذشته‌های دور تا کنون دلیل خاص خود را برای بودن در این سفره داشته‌اند. برای سمنو باور عموم مردم در قدیم این بوده است که گندم آن را فروهرها، به جوانه می رسانند و به همین دلیل خوردن آن، قدرت و برتری به ذهن و جسم انسان می‌دهد. به اعتقاد زرتشتیان(البته تاریخ هفت سین در ایران به زمان میتراییسم در ایران باز می‌گردد) تمام آفریده‌های خداوند، اهورامزدا، چه مینوی و چه مادی دارای یک فروهر هستند؛ یکی از نیروهای باطنی که پس از مرگ به عالم بالا رفته و پایدار می‌ماند.

به همین دلیل است که سمنو را مظهر صبر، مقاومت، عدالت و قدرت در سفره‌ی هفت سین است؛ نماینده‌ی جهان قدرت و جوهر حیات در سفره‌ی هفت سین.

مراسم سمنوپزان

پختن سمنو فرآیندی دشوار و طولانی دارد و پخت آن در مقدار زیاد، برای مواقعی که آن را به عنوان نذری و یا برای عید نوروز می‌پرند، زمان زیادی می‌خواهد. به همین دلیل است که معمولاً جمعیت زیادی گرد هم می‌آیند و در پخت آن به صاحبخانه کمک می‌کنند.

رسم بر این است که سمنو را شب روی اجاق می‌گذارند و تا صبح نوبت به نوبت آن را با پاروی چوبی هم می‌زنند. مهمانی دادن به بهانه‌ی پخت این خوراکی خوشمزه همیشه جمع خوبی را برای با هم بودن و گپ زدن برای آشنایان فراهم می‌آورد، رسم خوبی که در شهرهای مختلف کشور هنوز هم برپاست.

داستان هم زدن سمنو با پارو که نیروی زیادی هم می‌خواهد معمولاً تا صبح و قبل از دم گذاشتن ادامه پیدا می‌کند.

برای تزئین معمولاً از خلال‌های پسته و بادام استفاده می‌شود

چگونه سمنو بپزیم؟

برای پختن سمنو به گندم و سه برابر وزن آن، آرد سبوس‌دار گندم نیاز است. معمولاً گندم را چند روز در آب خیس می‌کنند و آب آن را عوض می‌کنند تا جوانه بزند. بعد آن را روی پارچه‌های نخی سفید پهن می‌کنند که جوانه‌ها بلند شده و به یک ساقه‌ی نقره‌یی تبدیل شود.

گندم را در این حالت آسیاب می‌کنند؛ این آسیاب باید تا آن جایی پیش رود که شیره‌ی سفیدرنگ گندم از پوسته‌ی آن خارج شود؛ شیره‌ای که عامل اصلی شیرینی آن است.

بعد از آسیاب کردن زمان آن فرا می‌رسد که کمی آب به شیره اضافه و سپس با صافی، صاف و یکدست شود. آرد پس از این فرآیند چند روزه روی حرارت گذاشته می‌شود و شیره کم کم به آن اضافه می‌شود تا یک مخلوط شیری رنگ به دست بیاید. پس از این مرحله سمنو باید مدام هم بخورد تا ته نگیرد و رنگ یک دست قهوه‌یی پیدا کند.

سمنو چون از گندم جوانه‌زده درست می‌شود، کربوهیدرات کمتری نسبت به گندم ساده دارد و ویتامین ب آن به میزان زیادی افزایش پیدا می‌کند. کلسیم، پتاسیم، سدیم، آهن و فسفر بالا از دیگر ویژگی‌های غذایی این سین سفره‌ی هفت‌ سین است که به درستی نماد قدرت را در این سفره دارد.