به قلم ارشاکو : خودروی خودران گوگل
- شما باید در نقشه خیابانی را که می خواهید به آنجا بروید را مشخص کنید.نقشه های معمولی,حتی آنهایی که در GPS که خودتان بر روی خودرو نصب کرده اید,تنها شروع کار هستند.گوگل بار ها و بار ها هر جاده,خیابان و کوچه را در طول تحقیقاتش طی کرده است و می داند همه ی دست انداز ها کجا هستند,هر پیچ چقدر تند است,کجا ترافیک سبک تر است و هر تابلوی توقف کجا قرار دارد.
- سپس,به سنسورهای فراوانی نیاز دارید تا هر دقیقه جزئیات دقیقی از جهان بیرون از پنجره تهیه کنند,خودروها,دوچرخه ها,پیاده ها و حتی ترافیک ها را تشخیص دهند.نرم افزار سوار شده در خودروها صدها شیء را در شعاع ۳۶۰ درجه ی منطقه تفسیر می کند.چشم های خودتان شاید بتواند حداکثر تا ۱۲۰ درجه را تحت نظر بگیرند. با نقد و بررسی خودرو همراه ما باشید.
- شما به ۱٫۲ میلیون مایل آزمایش های متراکم جاده ای گوگل نیاز دارید تا به سیستم داده شوند و سپس سیستم برای پیشبینی این که هر کدام از اشیاء که در جاده تشخیص می دهد قرار است چه کار کنند از آن استفاده کند.اگر سیستم تشخیص دهد فضای کافی برای خودروی کناری شما وجود دارد تا بتواند سبقت بگیرد یا از کنار شما عبور کند به درستی این امر را تشخیص می دهد.اگر یک دوچرخه سوار کمی به مسیر خود انحرفا دهد,سیستم فرض می کند که دوچرخه می خواهد لاین خود را تغییر دهد.اگر یک شخص پیاده در کنار جدول خیابان ایستاده باشد و با حالت بدنی خاصی حرکاتی انجام دهد سیستم فرض می کند که شخص پیاده احتمالا قرار است قدمی به طرف خودرو بردارد.
در سواری که ما تجربه کردیم هر چیزی از دوچرخه ها در لاین های دوچرخه سواری گرفته تا بچه های مدرسه ای در حال گذر از خط عابر پیاده را توسط دستگاه مشاهده کردیم – و به هیچکدام هم برخورد نکردیم.نرم افزار به صورت خیلی خیلی دقیق و محافظه کاران برنامه ریزی شده است و می توان به جرات گفت دقیقا شبیه یک راننده ی کار کشته عمل می کند.وقتی نرم افزار شک می کند,سرعت را کاهش داده یا خودرو را متوقف می کند,سپس از ابتدا مسائل را تفسیر می کند و به راه می افتد.اما باید گفت که هیچگاه خودرو به اندازه ای کاهش سرعت نداشت یا مدت زمان زیادی توقف نکرد تا کسی برای ما بوق بزند یا فحش دهد اما در این برهه از توسعه ی این خودروها هنوز جا برای پیشرفت بیشتر وجود دارد.بدون شک مطمئن هستیم در آینده این خودروها روان تر,سریع تر و کارا تر خواهند شد.سخت است بتوان با توجه به علم امروزی از چنین سیستمی انتقاد کرد – نا سلامتی یک سیستم غیر زنده در حال راندن خودرو است!!!این ها خودروهای رباتی هستند که در زمان بچگی در داستان های تخیلی در مورد آنها می خواندیم,البته به جز اینکه به جای قرار داشتن یک انسان رباتی در پشت فرمان,سنسور هایی در سراسر بدنه ی خودرو و یک جعبه ی صاف بزرگ از مادربوردها در عقب خودرو قرار دارند.
این واقعا عجیب نیست؟
سرگی برین یکی از موسسان گوگل که در جلوی خودروی ما توقف کرد می گفت”برای من دیدن این که چگونه خودروهای با راننده ی اتوماتیک می توانند کارهای انسانی انجام دهند عجیب بود.”.او همچنین گفت”کار و تلاش بسیاری در مورد این خودرو ها انجام شده است.قادر به تشخیص و پیشبینی اینکه افراد و دوچرخه ها کجا قرار است بروند و چه کاری قرار است انجام دهند نیاز به کار و تلاش زیادی دارد.من واقعا به کاری که انجام دادیم افتخار می کنم.من فکر می کنم هنوز هم پتانسیل بالایی در ادامه ی این کار وجود دارد.”
مردم برای رابطه ی خاصی که با خودروهای خود دارند ارزش زیادی قائلند. من عاشق رانندگی در یک جاده ی پر پیچ و خم هستند و مسلما شما هم همینطور هستید.اما اکثر مواقع,در ترافیک های سنگین درون شهر قرار دارید و همیشه دلهره ی اینکه ناگهان شخصی در جلوی شما کار احمقانه ای انجام دهد را دارید.به نظر من باید هر دوی این حالات را در نظر بگیریم.من فکر نمی کنم به این زودی ها یک خودرو بدون راننده را در خیابان ها شاهد باشیم.علاوه بر این ما در حال کار بر روی این احتمال که در آینده بتوانید بین حالت راننده ی اتوماتیک و رانندگی دستی انتخاب کنید هستیم.من دوست دارم این کار را هم عملی کنیم”.
بنابراین می بینیم که در آینده هر چیزی ممکن است,حتی آرزوی دنیایی بدون تصادف.به اساتید رباتی خوشامد می گوییم.
