فولکس‌واگن بیتل

 

 

یک موتور ۳/۲ لیتری VR6 با قدرت ۲۲۱ اسب‌بخار که از گلفR32 گرفته شده، در زیر کاپوت این مدل به کار رفته و برای انتقال قدرت آن نیز از یک گیربکس دستی ۶ دنده استفاده شده است. در همین حال، با استفاده از یک سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ متحرک، از انتقال کل قدرت به چرخ‌ها اطمینان حاصل می‌شود و بهینه‌سازی‌های زیادی نیز در سیستم تعلیق عقب انجام شده است. یک کیت بدنه عریض و تهاجمی در این مدل، به ما یادآوری می‌کند که این یک «بیتل» معمولی نیست. در داخل کابین، به صورت گسترده از فیبر کربن، عناصر آلومنیومی و چرم نارنجی‌رنگ، به همراه صندلی‌های مسابقه‌ای «ریکارو» استفاده شده است. همچنین تولید این مدل به تعداد ۲۵۰ دستگاه محدود بوده است.

 

ساب ۹-۳ ویگن

 

موتور ۲/۳ لیتری توربوشارژر چهار سیلندر، قدرتی به اندازه ۲۳۰ اسب‌بخار و گشتاور حداکثری برابر ۳۵۲/۵ نیوتن‌متر تولید می‌کرد به «ویگن» اجازه می‌داد تا در عرض ۶/۴ ثانیه به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت شتاب بگیرد و همچنین سقف سرعتی برابر ۲۵۷/۵ کیلومتر بر ساعت داشته باشد. برای رسیدن به این سطح از قدرت، ساب از تجهیزاتی مانند یک خنک‌کننده داخلی با عملکرد بالا، تنظیم دوباره برای ECU، یک سیستم اگزوز اصلاح‌شده، در کنار کلاج و صفحه فشار بزرگتر استفاده کرده بود. همچنین مدل ویگن از مواردی مانند دامپرها و فنربندی تهاجمی‌تر و میل‌گاردان و اتصالات CV سطح بالا بهره می‌برد. در همین حال، یک بال در عقب بدنه، نیروی چسبندگی به زمین را به میزان ۵۰ درصد افزایش می‌داد و سپرها و لبه‌های کناری بدنه جدید نیز ضریب دراگ را به صورت کلی، به اندازه ۸ درصد کاهش می‌دادند. هر کدام از خریداران ویگن در امریکا نیز یک برنامه گسترده آکادمی رانندگی پرفورمنس دریافت می‌کرد تا بتواند از قابلیت‌های هیولای زیر پای خود، بهتر استفاده کند.

 

سوبارو فارستر ۲٫۵XT

 

۲/۵XT با اینکه به اندازه ایمپرزا STI یا حتی ایمپرزا WRX قدرتمند نبود، ولی هنوز از موتور توربوشارژر ۲/۵ لیتری چهار سیلندر تخت خود، قدرتی به اندازه ۲۱۰ اسب‌بخار و گشتاوری برابر ۳۱۹ نیوتن‌‌متر دریافت می‌کرد. عملکرد این مدل برای یک «شاسی‌بلند» چندان باورکردنی نبود؛ سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت تنها در ۵/۳ ثانیه ثبت می‌شد و حداکثر سرعت نیز به ۲۰۹/۲ کیلومتر بر ساعت محدود شده بود. در نتیجه، به راحتی با پورشه کاین در آن روزها قابل‌مقایسه بود.

 

 

مزدا اسپید ۶

 

این مدل برای پیشرانه از یک موتور ۲/۳ لیتری توربوشارژر چهار سیلند استفاده می‌کند که قدرتی برابر ۲۷۴ اسب‌بخار و گشتاوری به اندازه ۳۸۰ نیوتن‌متر به همراه دارد. یک سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ متحرک نیز با یک گیربکس دستی ۶ دنده همراه شده است. مزدا اسپید ۶ می‌تواند در مدت ۵/۴ ثانیه به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت برسد. با این همه، خبر بد این است که این خودرو تنها برای دو سال تولید شده و احتمال اینکه باز هم یک نسخه جدید پرفورمنس از مزدا ۶ ببینیم بسیار کم است.

مرکوری مارائودر

 

مرکوری مارائودر ۲۰۰۳ یکی از بهترین خودروهایی بوده که در طول عمر خود چندان جلب‌توجه نکرده است. در نگاه اول، مارائودر چیزی بیشتر از یک طراحی سیاه‌رنگ از یک مرکوری گرند مارکیز نیست؛ خودرویی که خودش تنها نشان فورد کراون ویکتوریا را جابجا کرده است. فورد برای این مدل، از یک موتور ۴/۶ لیتری V-8 استفاده کرد که قدرتی به اندازه ۳۰۲ اسب‌بخار و گشتاوری به اندازه ۴۳۱ نیوتن‌متر به همراه داشت؛ قدرتی که بیشتر به لطف عناصر مشترک عملکردی با موستانگ مچ ۱ حاصل شده بود. در همین حال، سیستم‌های تعلیق و ترمز نیز ارتقا یافته بودند و در نتیجه، مارائودر ۲۰۰۳ تبدیل به یکی از قدرتمندترین و هیجان‌انگیزترین محصولات مرکوری شده بود.

 

لطفا نظرات ،تجربیات و یا نقد های خود را در مورد مقاله فوق با ershaco مطرح کنید و برای استفاده دوستان و آشنایان خود این مطلب را به اشتراک بگذارید .