با تمبر هندی و خواص آن بیشتر آشنا شوید

نام تمبر هندی برگرفته از نام تمبر به معنای خرمای خشک است؛ میوه نرسیده این گیاه به رنگ سبز است و وقتی کاملا رسید به رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای متمایل به قرمز خواهد شد. طعم این میوه زمانی که خوب نرسیده بسیار ترش است و هر چه بیشتر می‌رسد شیرین‌تر می‌شود و بچه‌ها آن را به عنوان تنقلات می‌خورند.

این گیاه از خانواده‌ نخودهاست و میوه‌هایی شبیه باقلا دارد که در ماداگاسکار به عنوان درختی مقدس و پادشاه درختان تلقی می‌شود. میوه‌های این گیاه مورد علاقه بسیاری از مردم است و به عنوان چاشنی و طعم‌دهنده غذا، دسر، شربت و آبمیوه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در هندوستان نه‌تنها میوه بلکه گل و برگ‌های این گیاه برای پخت غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهترین نوع آن تمبرهندی قرمز رنگی است که حدود هفت ماه تا یک سال از عمر میوه آن گذشته باشد؛ البته کهنه یا فاسد شده آن کیفیت لازم درمانی را نخواهد داشت. (رطوبت و ترشی تمبرهندی از بین نرفته باشد)‌

خواص درمانی:

ـ میوه‌های این گیاه سرشار از ویتامین C است و برای درمان اسکوربوت و سرماخوردگی مفید است.

ـ مقوی قلب و معده، از بین برنده حالت تهوع و استفراغ، ملین طبع و مسهل صفرا و اخلاط سوخته است.

ـ باعث پایین آمدن حرارت بدن (تب)‌ و رفع عطش می‌شود. میوه‌های این گیاه نیز باعث کاهش کلسترول خون و همچنین درمان اختلالات صفراوی می‌شود.

ـ ضماد آن جهت دررفتگی عضو و تقویت عضله و همراه با روغن حیوانی جهت باز کردن دمل در قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

ـ آشامیدن آب آن برای رفع هموروئید (بواسیر)‌ مفید است و از برگ‌های آن برای درمان سوختگی استفاده می‌کنند. شربت تمبرهندی مورد استفاده بسیاری از ملل است و باعث رفع تشنگی می‌شود.

امروزه تمبرهندی کاربرد درمانی سنتی خود را، بخصوص در ایران، تقریبا از دست داده و صرفا به صورت خوراکی مصرف می‌شود. ازجمله می‌توان به رب و شیره تمبرهندی اشاره کرد، رب تمبرهندی چاشنی قلیه ماهی، معروف‌ترین خورش جنوبی‌ها و شهرهای آبادان و خرمشهر است. همچنین اهالی جنوب پیش از تنوری کردن ماهی، پوست آن را به شیره تمبرهندی آغشته می‌کنند. آش تمبرهندی و خورش بامیه از دیگر خوراکی‌هایی هستند که چاشنی آنها شیره تمبرهندی است.

حواستان باشد تمبرهندی را نباید در آب زیاد مالید زیرا موجت تهوع و استفراغ می‌شود، بلکه باید آن را در آب خیساند، وقتی در آب حل شد آن را صاف کرده و با کمی نبات یا شکر آشامید.

عوارض:
ـ خوردن زیاد تمبر هندی باعث خراش روده و ایجاد سرفه می‌شود.
ـ ناشتا خوردن تمبر هندی مضر است، خام، تازه و نورس آن بسیار نفاخ و دیرهضم است

ترکیبات تمبرهندی

 قسمت گوشتی میوه دارای اسیدسیتریک، اسیدمالیک، تارتاریک، قند و پکتین است. تمبرهندی دارای پتاسیم و فاقد سدیم است.

 اگر مایلید غذایی که می خورید زود هضم شود، مقدار کمی تمبرهندی همراه یا بعد از غذا بخورید.
پتاسیم برای حفظ ضربان قلب اهمیت دارد، اعصاب و ماهیچه ها را فعال می نماید. پتاسیم میزان مایعات درون سلولی را تنظیم می کند، باعث گشاد شدن رگ ها نرم شدن جداره رگ ها می شود و به این ترتیب باعث کاهش میزان فشار خون می شود. پتاسیم در افزایش جریان خون پوست سر موثر است و در رشد طبیعی بدن و نوسازی سلول های بدن در اثر جایگزینی نقش دارد. پتاسیم عنصری ضروری در بافت های نرم بدن است، اثر این عنصر در رشد بدن به حدی است که تأثیر مصرف آن در کودکانی که مبتلا به کندی رشد هستند چشمگیر است.

 تأثیر پتاسیم در رشد گیاهان به قدری بارز است که با افزودن آن به خاک رشد گیاه افزایش چشمگیری پیدا می کند. پتاسیم، آبی را که موجب تورم ساق پا و فشارخون بالا می شود را جذب و در نتیجه موجب بی آبی می شود. یکی از علل خیز در بدن احتباس کلیوی بیش از حد نمک، افزایش مینرالوکورتیکوئیدها، فشار وریدی بالا و تنگی وریدی است، که همگی دفع پتاسیم را به دنبال دارند. در نتیجه، مصرف این ماده در رفع این نقیصه اهمیت زیادی دارد. افزایش پتاسیم در خون میزان دفع نمک را افزایش می دهد.

 تمبر هندی و گوارش

 خوردن تمبرهندی به همراه غذا به هضم غذا کمک می کند، تمبر هندی میزان تهوع را کاهش می دهد از این رو مصرف آن برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند توصیه می شود.

  تمبرهندی و چربی خون

 از آنجا که این ماده فاقد کلسترول و چربی است از این رو مصرف آن برای افراد مبتلا به چربی خون مناسب است.

  تمبرهندی و استخوان

 تمبرهندی غنی از ویتامین ث است، در هنگام کمبود ویتامین ث استئوبلاست ها ماده زمینه تازه استخوانی را ترشح نمی کنند، در نتیجه استخوان های شکسته جوش نمی خورند. مدت هاست که پزشکان از نقش ویتامین ث برای تشکیل استخوان، کلاژن و غضروف آگاه هستند.

 مواد آنتی اکسیدان برای حفاظت علیه استرس اکسیداتیو مورد نیاز هستند و بنابراین از ایجاد التهاب جلوگیری می کنند و از آن جا که التهاب منجر به تجزیه استخوان ها می گردد، کمبود ویتامین ث به کاهش روند تجزیه استخوان ها کمک می کند.

 از این رو مصرف این ماده غذایی برای همه گروه های سنی به خصوص کودکان و نوجوانان می تواند بسیار مفید باشد.

خوردن تمبرهندی به همراه غذا به هضم غذا کمک می کند، تمبر هندی میزان تهوع را کاهش می دهد از این رو مصرف آن برای افرادی که مشکلات گوارشی دارندتوصیه می شود.

تمبرهندی و عفونت

 طبق مطالعات انجام شده در سال های اخیر این میوه خاصیت ضددرد، ضدباکتریایی و ضد ویروسی داشته و برای از بین بردن انگل ها و کرم ها توصیه می شود. از آنجا که میوه گیاه تمبرهندی دارای خاصیت ضدمیکروبی است، احتمال آلودگی آن پایین است، بنابراین آن را با خیالی راحت در وعده های غذایی روزانه تان مصرف کنید.

 ضمادی که از تمبرهندی درست می شود برای تسکین ورم، برطرف کردن سستی عضلات و قسمت های دردناک بدن مفید است.

  تمبرهندی و یبوست

 از دم کرده تمبر هندی می توان برای رفع یبوست در تمام افراد مبتلا، استفاده کرد. برای تهیه دم کرده تمبرهندی چند تکه از آن را با آب جوش مخلوط کنید و یک ساعت بگذارید بماند و سپس این دم کرده را مصرف کنید.

 تمبرهندی و سرماخوردگی

 تمبرهندی دارای مقادیر قابل توجهی کاروتن، ویتامین ث و برخی فلاوونوئیدها می باشد؛ لذا اگر به دفعات دچار سرماخوردگی می شوید، می توانید برای کاهش بیماری و بهبودی سریع تر در میان وعده هایتان تمبرهندی میل کنید.

  تمبرهندی و ویتامین ث

 همان گونه که ذکر شد این میوه سرشار از ویتامین ث است، از این رو مصرف آن برای افراد سیگاری که ویتامین ث بدن آن ها تحلیل رفته توصیه می شود. ویتامین ث موجود در این میوه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است که به جذب آهن، ترمیم زخم ها و نگهداری عروق خونی کمک می کند. البته به یاد داشته باشید که مقدار ویتامین ث در خشک شده این میوه کمتر است.

 تمبرهندی و آسم

 ویتامین ث اگرچه آسم را درمان نمی کند ولی می تواند جلو حمله آسم را بگیرد و با تقویت سیستم ایمنی و کمک به آن برای مبارزه با مواد حساسیت زا علائم آسم را کاهش دهد. چرا که حملات آسم هنگامی صورت می گیرد که ریه ها به وسیله مواد حساسیت زا تحت فشار قرار بگیرند و در این هنگام ویتامین نقش آنتی اکسیدان اولیه را دارد.

 تمبرهندی و بیماری های چشمی

ویتامین ث در زلالیه به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و چشم را در برابر آسیب های سلولی حفاظت می کند. اکسید شدن عدسی نقش مهمی در تشکیل آب مروارید وابسته به سن دارد. یک رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان هایی مثل ویتامین ث میزان بروز این بیماری را کاهش می دهد. در ضمن مصرف بالای ویتامین ث مانع از پیشرفت این بیماری می شود. با توجه به مطالب فوق مصرف این میوه برای افرادی که احتمال بروز این بیماری ها در آن ها بالاست توصیه می شود.

  خواص درمانی دیگری از تمبرهندی

 * آب این میوه به عنوان ملین عمل می کند.

* آب تمبر هندی برای درمان اختلالات صفراوی موثر است.

* اگر گوشت آن را در آب نرم کرده و بخورید، برای رفع مشکل بی اشتهایی موثر است.

* قطره های اشکی که از هسته های این میوه تهیه می شود برای درمان سندروم خشکی چشم موثر است.

* برگ های این گیاه برای درمان سوختگی ها به کار می رود.

* دارای آنتی اکسیدان قوی است از این رو برای پیشگیری و درمان انواع سرطان ها مفید است.
تمبرهندی دارای مقادیر قابل توجهی کاروتن، ویتامین ث و برخی فلاوونوئیدها می باشد؛ لذا اگر به دفعات دچار سرماخوردگی می شوید، می توانید برای کاهش بیماری و بهبودی سریع تر در میان وعده هایتان تمبرهندی میل کنید

 توصیه

* با افراط در مصرف تمبر هندی زخم روده، سنگینی معده و سرفه به وجود می آید.

* مصرف این میوه برای افراد سرد مزاج توصیه نمی شود، چرا که زیاده روی در مصرف آن باعث سستی عضلات و ضعف اعصاب می گردد.

* تمبرهندی های فرآوری شده دارای نمک فراوانی می باشند، که برای افراد دارای فشار خون مناسب نیست. هنگام خرید این محصول به خصوص انواع خارجی آن به برچسب فارسی نویس که از طرف وزارت بهداشت تائید شده توجه کنید. غیربهداشتی بودن این محصول منجر به بروز تب، تهوع، دل پیچه و در نهایت اسهال خونی می شود.