کارخانه ی مرسدس بنز با معرفی کامیون های آکسور فاصله بین تراکتورهای آکتروس و آتگو را پر می کند. تراکتورهای آتگو تراکتورهای همه منظوره ی محصول ۱۹۹۷ بودند که ۷٫۵ تا ۱۶ تن متری وزن داشتند و یک موتور تک رده ی ۴ یا ۶ سیلندری روی آن بود. تا سال ۲۰۰۵ تمام کامیون های مرسدس بنز با موتور تک رده به نام آتگو معرفی می شدند تا با فیس لیفت سال ۲۰۰۵ نخستین آکسور با وزن ۱۸ تن معرفی شد. اما ماشین های آکتروس ماشین هایی بود که در سال ۱۹۹۵ برای نخستین بار معرفی شد و برای مصرف بارکشی های مسافت طولانی و کارگاه های ساختمان سازی به کار می رفت. توان خروجی و گشتاور این خودرو و نیز وزن آن بسیار بیشتر از آتگو بود. وزن هجده تن وزن حداقلی بود که این کامیون ها را بر اساس آن می ساختند و از همان ابتدا یک موتور ۶ یا ۸ سیلندر روی آن سوار می شد که با گازوییل کار می کرد و به توربوشارژ برای تقویت موتور و نیز خنک کننده ی داخلی برای سرد کردن سریع ترمزها مجهز بود. برای مطالعه مقاله قبلی ما می توانید بر روی عنوان” نقد ، بررسی و مشخصات فنی آئودی A5 اسپورت بک “کلیک کنید.

 

 

نسخه ی دوم اکتروس ها در سال ۲۰۰۲ و نسخه ی سوم آن در سال ۲۰۰۷ معرفی شد. مشتریان این سبک خودروها اغلب ناوگانی هستند یعنی سازمان ها، کمپانی ها، ارگان ها و آژانس های دولتی که با این ماشین ها خدمات رسانی می کنند و اغلب یک فرد یا خانواده به سراغ این ماشین ها نمی رود. چون به عنوان مثال برای مصرف شخصی یا تولید درآمد باربری صرف سرمایه گذاری نیم میلیاردی به فرض این که چنین سرمایه ی آزادی در دست کسی باشد خصوصا در ماه های نخست برای وی سودآوری چندانی نخواهد داشت و اگر هم داشته باشد زحمت بسیاری دارد.

 

 

به همین دلیل اغلب عاقلانه تر عمل می کنند و این هزینه ها را با دل سپردن به سود مختصر دو درصدی مشغول پروسه های بانکی می کنند و بیش از ده میلیون در ماه سود دریافت می کنند. به همین دلیل است که ماشین هایی که از سوی دفاتر مخصوص کرایه داده می شوند، برای تاکسی اجاره داده می شوند، به مصارف عمومی می رسند یا مورد مصرف پلیس هستند خودروهایی هستند که اصطلاحا می گویند مشتری فلیت یا ناوگانی دارد و اغلب هیچ دلیل باعث نمی شود کسی با سرمایه ی شخصی برای مصرف یا اشتغال شخصی چنین هیولایی را خریداری کند.

 

 

 

آکسور دو مدل دنده ی دستی و EPS یا دنده ی برقی دارد و گیربکس آن کاملا خودکار است. یک موتور ۶ سیلندر تک رده ی ۱۲ لیتری هم برای آن تولید قدرت می کند. کارخانه ی سازنده ی این خودرو قول تحمل وزن بالا، مصرف اندک، قابلیت اطمینان، امنیت و راحتی در مسافرت های طولانی و میان مدت را داده اند و باید دید که آیا در مقام عمل نیز چنین خاصیت هایی در این خودروها هست یا نه. این ماشین از برخی مدل های اکتروس کم وزن تر است و در اصل برای کارگاه های ساختمان سازی طراحی شده است که کار سبک دارند. موتورهای مختلفی روی این وسیله وجود دارد و حالت های مختلف تیپر، ریجید و تراکتور به آن داده اند ولی تمام این موتورها مخصوصا در مقایسه با اکتروس سبک و ظریف است. کب این کامیون را در مدل جدید ۱۸۰ میلی متر طولانی تر کرده اند که بتواند در عملیات روزانه کارایی بیشتری داشته باشد. تحمل وزن بالا و جا به حایی آن یکی از خاصیت های مهمی است که در ارزیابی عملکرد کامیون ها به کار می رود و تحمل بار با وزن ناخالص ۱۸ تا ۳۵ تنی در این کامیون یکی از خاصیت های مهم این وسیله است. وزن ناخالص حاصل جمع وزن بار، وزن خود خودرو، سرنشینان و راننده است. ایران خودرو تعدادی از این ماشین ها را به تازگی در قالب مرحله ی دوم وارد کشور کرده است و با شرط تحویل یک ماهه و بیمه ی بدنه، با چک و بدون ضامن در قالب هفت طرح قسطی با قابلیت سود مشارکت ۲۴ درصد با قیمت ۳۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان به فروش می رساند.

 

 

 

به غیر از تراکتورهای نیم تریلر سه محوری (چهار در دو و شش در دو) کامیون های تکی سنگین وزن دو محوره نیز قابل خریداری است (چهار در دو و چهار در چهار). از نظر وزن باید گفت با وزن ناخالص ۱۸ تنی کامیون های سه محوری با وزن ۲۵ تن (شش در دو) و ۲۶ تنی (شش در چهار) و نوع چهار محوری ۳۲ تنی هشت در چهار نیز در دسترس است که می تواند پلتفرم کمپرسی و بتون ساز باشد. این خودروها تا دو سال و سقف ۱۶۰ هزار کیلومتر از سوی خود کارخانه ی تولیدکننده بیمه ی تعمیرات دارد. این سری خودروها از سال ۲۰۰۱ که تولید شد تا سال ۲۰۱۱ مکررا فیس لیفت می شد تا این که در سال ۲۰۱۲ به نام آنتوس معرفی شد. از جمله امکاناتی که می توان گفت در این وسیله به عنوان امکانات فنی قرار داده اند یکی موتور قوی آن است که ۴۳۰ اسب بخار قدرت دارد و در قالب چندوچون کیفی خودرو بررسی می شود. دیگری گیربکس دایملر آلمان است که می توان گفت یکی از بهترین انواع گیربکس ماشین های سنگین در اروپا و دنیا است و علاوه بر آن یکی از موفق ترین آیتم های تولید و صادرات صنعتی در کشور آلمان است. دایملر نه تنها بهترین گیربکس ساز، بلکه بزرگ ترین کامیون ساز و چهارمین خودروساز برتر دنیا است که درآمد سالانه ی وی پس از جنرال موتورز، فولکس واگن و تویوتا در دنیا در رتبه ی چهارم است و از نظر تعداد خودروهای تولیدی رتبه ی چهاردهم را در تمام جهان دارد.

 

نکات مثبت	نکات منفی
قدرت موتور	قیمت بالا
قدرت بدنه	قطعات کمیاب و گران قیمت
بیمه ی پیشینی
امکانات جدید فنی
ترکیب مهندسی قالب اعتماد

 

Recent search terms:

• https://ershaco com/blog/نقد-،-بررسی-و-مشخصات-فنی-مرسدس-بنز-آکسور/