مزایای ویتامین ای
عمدتا به خاطر کاربردش به عنوان یک آنتی اکسیدان معروف است,ویتامین ای دارای مزایای سلامتی برای محدوده ی وسیعی از افراد و مشکلات سلامتی مختلف میباشد.ویتامین ای مدت ها برای تشخیص و بهبود بسیاری از علایم بیماری های مختلف استفاده میشد,و مزایای آن در آزمایشات پزشکی مورد مطالعه قرار گرفته اند.کاربردهای بیولوژیکی ضروری بسیاری وجود دارند که در آنها ویتامین ای نقشی را ایفا میکند و این نقش معمولا فعالیت های آنزیمی,ارتباط بین سلول ها,و القای ژن های مختلف میباشد.ویتامین ای همچنین نقشی در فعالیت های عصب شناختی دارد.
ویتامین ای چیست؟
در عبارات علمی و پزشکی,ویتامین ای در واقع به گروهی از ۸ ماده ی مولکولی حلال در چربی اشاره دارد که میتواند به طور وسیعی به دو گروه تقسیم شوند : توکوفرول ها و توکوتریونول ها.معمول ترین فرم در رژیم غذایی غربی,که بیشترین در دسترس پذیری بیولوژیکی وجود دارد, y- توکوفرول است که میتوان آن را در روغن دانه ی سویا,روغن ذرت,مارگارین,و هر نوع غذایی که حاوی این مواد غذایی میباشند مانند سالاد سرشار از سس یافت.آلفا – توکوفرول دومین نوع فراوان است,و به صورت طبیعی در روغن گل آفتاب گردان,روغن گیاهک گندم,و روغن گلرنگ وجود دارد.ویتامین ای را میتوان همچنین در آجیل های همچون گردو و بادام یافت.بسیاری از مکمل های ویتامین ای میتوانند و در واقع هم به صورت مصنوعی به دست می آیند یا در آزمایشگاه تولید میشوند.
فعالیت آنتی اکسیدانی
اصلی ترین و شناخته شده ترین نقش ویتامین ای نقش آنتی اکسیدانی آن است,که واژه ای است که در جنبه های مختلفی از آن استفاده میشود.با اینکه آنتی اکسیدان ها برای عملکرد سالم بدن انسان ضروری هستند,اما ماده ای جادویی نیستند که بتوانند فرآیند پیری را برعکس کنند – این امر از لحاظ بیولوژیکی غیر ممکن است و فرای حدود هر ماده ی طبیعی است.به هر حال,وقتی بدن شما دارای مقدار سالم و طبیعی از آنتی اکسیدان ها باشد میتوانید از داشتن سلامت طبیعی لذت ببرید.
به عنوان یک آنتی اکسیدان,ویتامین ای به طور مخصوص به عنوان یک جاروب کننده ی رادیکال های پروکسیل عمل میکند – که با چسبیدن و غیر فعال کردن مولکول های پروکسیل(بر اساس هیدروژن پروکسید)در بدن عمل میکند.مفهوم رادیکال های آزاد و تاثیر آنها بر بدن ریشه در تئوری پیری رادیکال آزاد دارد,که ابتدا در دهه ی ۵۰(۱۹۵۰ به بعد)توسط دنهام هارمان پیشنهاد شد.رادیکال های آزاد گروهی از مواد طبیعی هستند که محصولات جانبی دم و بازدم در اورگانیم های زنده میباشند.در تئوری,این رادیکال های آزاد اکسید کننده به مرور زمان افزایش میابند,از این رو تاثیرات متفاوت پیری را که پیش خواهند آمد را افزایش میدهند.در دهه ی ۷۰ ,هارمان تئوری را کامل تر کرده و بیان کرد که آسیب اکسیده شدن که برای سیتوپلاسم درون سلول ها اتفاق می افتند(“خانه های نیرو” در سلول)میتواند باعث افزایش تغییرات مضر در DNA مانند سرطان و دیگر بیماری ها شود.
در تئوری,آنتی اکسیدان های موجود در رژیم های غذایی ما میتواند به نابود کردن رادیکال های ازاد و شاید کاهش میزان آسیبی که رادیکال های ازاد ممکن است به سیتوپلاسم سلول ها وارد کنند,کمک کند.از آنجایی که ویتامین ای حلال در چربی میباشد,میتواند به درون لیپید اعضای سلول نفوذ کرده و در نتیجه رادیکال های آزاد داخل سلول ها را جاروب کند.
مزایای سلامتی
اگر تئوری پیری رادیکال آزاد واقعا درست باشد,پس آنتی اکسیدان ها شاید برخی از مهمترین مواد در اقزایش سلامتی ما باشند.فعلا دچار کمبود مدارک پزشکی برای اثبات این ادعا هستیم,بنابراین در حال حاضر تنها به عنوان یک ایده ی خوب در نظر گرفته میشود,تا زمانی که مدارک خوب و کافی برای اثبات آن ادعا به دست آیند.با استفاده ای ویتامین ای به عنوان یک مکمل ممکن است به عنوان آنتی اکسیدان مزایایی به بدن برساند.دارا بودن مقدار سالم و مناسبی از ویتامین ای در بدن به معنی این است که ژن ها و دیگر فرآیند های متابولیکی بسیار خوب و راحت عمل میکنند.یک مطالعه ی پزشکی دریافت زنانی که در سه ماهه ی دوم حاملگی مصرف ویتامین ای کمتری دارند,خطر بیشتری برای مقاومت در برابر انسولین و افزایش قند خون در زمان زایمان خواهند داشت.
مطالعات پزشکی
مطالعات بیشتری باقی مانده اند که باید درباره ی مکمل های ویتامین ای انجام شوند.تا الان,اکثر مطالعات که در مورد ویتامین ای انجام شده اند با استفاده از فقط آلفا – توکوفرول میباشند.با اینکه این ماده یمی معمول ترین فرم های ویتامین ای میباشد,اما فقط یکی از ۸ فرم ویتامین موجود است.اگر ویتامین ای در خون کم باشد,پس مکمل ویتامین ای میتواند یک انتخاب مناسب باشد.بسیاری از آژانس های سلامتی معتبر حد مصرف روزانه را حدود ۱۰۰۰ میلی گرم( ۱۵۰۰ IU)تعیین کرده اند.
منبع : body4life.ir